آقای سیدضیاءالدین علیانسب در سال 1345 در خانواده ای پاک، با صفا، مخلص و متعهد در شربیان از توابع سراب دیده به جهان گشود. پس از پایان موفقیت آمیز تحصیلات متوسطه، به خاطر شوق وافر و تشویق خانواده در سال 1362 وارد حوزه علمیه تبریز شد. پس از مدتی تحصیل در آنجا به حوزه علمیه تهران رفت و در نهایت در حوزه علمیه قم سکنی گزید و در سال 1373 به حلقه درس خارج راه یافت. وی در مدت تحصیل در حوزه علمیه از آسمان پرفیض و برکت حوزه علمیه از ستارگانی همچون مرحوم آیت الله معرفت، مرحوم آیت الله فاضل لنکرانی، آیت الله سبحانی ،آیت الله شیخ جواد تبریزی ،آیت الله مکارم شیرازی ، آیت الله ملکوتی و استاد احمد عابدی کسب فیض علمی و اخلاقی نمود و پس از مدتی تحصیل در قم به زادگاه خویش برگشت و در آن دیاربه تدریس در حوزه و دانشگاهها پرداخت تا مصداق حدیث زیبای «زکات‌العلم نشرها» گردد. و هیچ وقت از امر پژوهش هم غافل نماند و در این راستا آثاری به چاپ رسانده است که شامل ده عنوان کتاب و بیش از بیست عنوان مقاله می باشد.کتابهای «صحابه در قرآن» و «جریان شناسی انجمن حجتیه» «شگفتی های دست »«اسلام ابوسفیانی» و « بازشناسی رویدادهای مهم تاریخ اسلام» و مقالات متعددی در زمینه علوم دینی از جمله این آثار است.ضمناً ایشان در سال 1390 به عنوان دانشجوی نمونه در مقطع دکترای دانشگاه معارف اسلامی قم معرفی شدند و از ایشان تجلیل به عمل آمد. وی در سال 1392 از رساله دکتری خود با موضوع "بررسی تطبیقی علائم حتمی ظهور در روایات فریقین" با امتیاز عالی (19) دفاع کرد.